Afgelopen weekend was het zover, ontzettend leuk voor de families maar voor ons bitter sweet! Het was namelijk tijd voor het onherroepelijke afscheid en ja je weet dat die dag er aankomt maar ik vertel je vanuit het diepste plekje mijn hart dat het goed is dat ze gaan want ze moeten ook meer “hebben”. Meer geprikkeld worden, meer uitdagingen, leren zelfstandig als hond te functioneren en niet als groep, maar wat doet het zeer.
Het afscheid was zwaar want het mini-doodle nestje was zo leuk, gezamenlijk zo liefdevol, zo echt “ons” nest waar we zo lang op hadden gewacht en wat in alle opzichten zo aan onze (fok)verwachtingen en hoop voldeed. Wat zijn we trots en wat wensen we dat de familie net zo gaan genieten de komende jaren als wij de afgelopen 2 maanden intens hebben gedaan en nu nog steeds met de foto’s en filmpjes die we al mochten ontvangen. Nu wij op afstand en de families die alles dagelijks meemaken!
Weergaven: 1
